Een paar dagen voordat de salarissen betaald moesten worden stuurt een mooi MKB bedrijf een mail naar de accountmanager van de bank met het verzoek een verhoging van het krediet om de salarissen te kunnen betalen. Hoewel dit al eerder zonder problemen was gebeurd gingen de bellen op dat moment rinkelen bij de bank en werd het verzoek niet gehonoreerd.
De administrateur had zich niet gerealiseerd dat een dergelijk verzoek bij een bankier op zijn minst goed onderbouwd dient te zijn. Het niet kunnen betalen van salarissen en belasting wekt (overigens terecht) achterdocht bij de bank. Op verzoek van de bank werden snel interne cijfers 2014 toegestuurd waarin een verlies werd gepresenteerd. Binnen een week wilde de bank om tafel om het krediet te bespreken.
Wij werden op dat moment ingezet om de korte en lange termijn financieringsbehoefte in kaart te brengen en het gesprek met de bank voor te bereiden en te begeleiden. Een goede blik op de cijfers leerde dat er een netto winst gepresenteerd had moeten worden in plaats van een “verlies”. De kasstroom was weliswaar negatief door uitloop van de nieuwbouw en overschrijding van het budget. Deze uitgaven waren niet geactiveerd maar als kosten geboekt. Operationeel draaide het bedrijf prima en er was dus geen sprake van verliesfinanciering. Met de duidelijke toelichting en een goed onderbouwde resultaat- en liquiditeitsprognose heeft de bank haar vertrouwen in de relatie voortgezet en de kredietverhoging toegestaan.
De les uit deze casus is, heb je liquiditeitsprognoses voor de komende maanden in beeld, waar heb je geld voor nodig; onderneem op tijd actie richting financiers en vraag je af welk beeld de informatie die je aanlevert bij de bank oproept om te voorkomen dat je in een achterhoede gevecht met je bankier terecht komt.